.png?ph=89752c26b8)
Βάσω Παπαδοπούλου σε α' πρόσωπο
Μέχρι σήμερα, δεν υπήρξα ποτέ μου πολυγραφότατη. Οι εκθέσεις μου στο σχολείο με το ζόρι ξεπερνούσαν τη μιάμιση σελίδα με μεγάλα γράμματα. Τα πήγαινα καλύτερα με τους αριθμούς. Και με το διάβασμα. Ξεκίνησα να γράφω παραμύθια το 2005, στο πλαίσιο μιας μεταπτυχιακής εργασίας για την οπτική του φύλου στο παιδικό βιβλίο. Διασκεύασα λοιπόν με τον δικό μου τρόπο τα παλιά κλασικά και γνωστά σε όλους και όλες μας παραμύθια, προσπαθώντας να απενοχοποιήσω τρομαγμένες μαμάδες και γιαγιάδες, αλλά και να ενθαρρύνω φοβισμένα κορίτσια. Τα έβαλα στο συρτάρι, τα ξέχασα και σε κάποιο ξεκαθάρισμα του γραφείου μου τα πέταξα. Δεν μετάνιωσα, γιατί βρέθηκα μ’ ένα καλοσυγυρισμένο γραφείο. Εξάλλου, δεν είχα σκεφτεί την πιθανότητα να εκδώσω κάποιο από αυτά.
Λένε όμως πως ο καιρός... έχει γυρίσματα! Ένα ταξίδι μου σε κάποια χώρα της Ανατολής με όμορφες αγορές μπαχαρικών ήρθε σαν έμπνευση και αφορμή! Κι έτσι, το 2014, με τη στήριξη των Εκδόσεων Bell, βγήκε στα ράφια των βιβλιοπωλείων μια δική μου παιδική ιστορία – αν και θα ’θελα πολύ να την αποκαλώ παραμύθι. Η Κανέλα και ο Ιππότης του Γαϊδουράγκαθου, με την ιδιαίτερη εικονογράφηση της Μαριλένας Αγγελίδου, που απεικονίζει τη ρεαλιστική υφή των μπαχαρικών, ήταν η πρώτη περιπέτεια στη Χώρα των Μπαχαρικών.
Έχοντας στον νου μου τις μάχες για το εμπόριο των μπαχαρικών τους παλιότερους καιρούς, φαντάστηκα έναν κόσμο δικό τους, ειρηνικό, γεμάτο μυρωδιές, χρώματα και φιγούρες που μιλάνε, περπατάνε και έχουν τις δικές τους ανησυχίες και περιπέτειες. Έναν κόσμο στον οποίο αυτοί οι μοσχομυριστοί και πολύχρωμοι κάτοικοι έχουν συμφωνήσει να ζουν ειρηνικά και να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους ενωμένοι κι αγαπημένοι. Με πρωταγωνίστρια την Κανέλα, η Χώρα των Μπαχαρικών ξεπερνάει ενωμένη το πρώτο πρόβλημα, που δεν ήταν άλλο από την επίθεση του Ιππότη του Γαϊδουράγκαθου!
Λίγα χρόνια μετά και βλέποντας την ανταπόκριση των παιδιών στον μαγικό χώρο των μπαχαρικών, συνεχίζω με το δεύτερο παραμύθι της σειράς, Το όνειρο του Κουρκουμά, πάλι από τις Εκδόσεις Bell. Η αφαιρετική και εντυπωσιακή εικονογράφησή του από τη Λίζα Ηλιού αναδεικνύει τη διαφορετικότητα και εξάπτει τη φαντασία.
Λένε πως τα παραμύθια δεν πρέπει να έχουν διδάγματα ή και μηνύματα. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν έχω διαβάσει κάποιο τέτοιο.
Ο Μεμάς ο Κουρκουμάς, λοιπόν, παιχνιδιάρης σε χρώμα, γεύση και ιδιότητες, έρχεται σαν πρωταγωνιστής του βιβλίου να ζήσει μαζί με τα παιδιά τη δική του περιπέτεια. Όλα ξεκινούν μία από εκείνες τις μέρες που περνάμε μικροί και μεγάλοι όταν νιώθουμε μόνοι, βαριόμαστε, κοιτάμε το ταβάνι και όλα μάς φταίνε! Ένας μικρός βάτραχος με γουρλωτά μάτια, τα ψαροπούλια με την άσχημη τσιριχτή φωνή, τα άπλυτα δόντια μας! Κι εκεί που όλα δείχνουν πως θα περάσει άλλη μία ανιαρή μέρα, η Υδρόγειος Σφαίρα τού κλείνει το μάτι και τον παροτρύνει με τις πιρουέτες της να χορέψει μαζί της. Αυτό ήταν! Χορεύοντας και κάνοντας σβούρες, βρίσκονται κι οι δυο τους μισοζαλισμένοι σε μια δρακοσπηλιά, αντιμέτωποι με δύο δράκους και μία δράκαινα. Τον Γουρλομάτη, τον Κακομουτσουνόπτερο και τη Βρωμοδοντού. Οι τρεις δράκοι κρατούν φυλακισμένη την αγαπημένη φίλη του Μεμά, την Κανέλα, με σκοπό να κλέψουν το όμορφο άρωμά της. Ο μικρός κι ασήμαντος Κουρκουμάς –όπως ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του– καταστρώνει το σχέδιό του για να τους ξεγελάσει και να την απελευθερώσει. Τα μυστικά του όπλα δεν είναι άλλα, παρά μια χούφτα γαρίφαλα, λάδι κανέλας και δάφνης, κίτρινη κουρκουμόσκονη, κόκκινη πιπερόσκονη και, φυσικά, η Υδρόγειος Σφαίρα. Πατάει επάνω στον εγωισμό, την υπεροψία και την αλαζονεία των δράκων και με διαφορετικό «όπλο» για τον καθέναν από τους τρεις, σχεδόν καταφέρνει να τους εξοντώσει! Εκεί όμως έρχεται η δεύτερη έκπληξή του! Όταν συνέρχεται, στο νοσοκομείο πια, πλάι στα υπόλοιπα μπαχαρικά που του εξηγούν πως ο φόβος και η αγωνία που έζησε στην περιπέτειά του ήταν μόνον ένα όνειρο... με ψεύτικους δράκους κι έναν μοναδικό ήρωα... την αγάπη μας για τους δικούς μας ανθρώπους.
Και τα δύο παραμύθια τελειώνουν με επιμύθιο, που δίνει ερεθίσματα για σκέψη αλλά και δημιουργία άλλων ιστοριών από τα ίδια τα παιδιά. Λένε πως τα παραμύθια δεν πρέπει να έχουν διδάγματα ή και μηνύματα. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν έχω διαβάσει κάποιο τέτοιο. Άλλωστε, γιατί να γράψεις για τα παιδιά, αν δεν έχεις κάτι να τους πεις;
Αν και η γραφή είναι μοναχική δραστηριότητα κυρίως, ευτυχώς για μένα στην περίπτωση των παιδικών εικονογραφημένων βιβλίων αυτό ανατρέπεται, καθώς απαιτείται η συνεχής συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο και τις/τους εικονογράφους. Νιώθω τυχερή και ευγνώμων που συνεργάστηκα με τους συγκεκριμένους ανθρώπους.
Συνεχίζω να γράφω μέχρι να στήσω έναν άλλο κόσμο που να μπορεί να εξάψει τη φαντασία των παιδιών, να τα διασκεδάσει και, μέσω των χαρακτήρων του, να τους μιλάει για θέματα που τα απασχολούν και θα ήθελαν να ασχοληθούν μαζί τους. Έτσι, λέω ν’ αφήσω για λίγο ήσυχα τα μπαχαρικά στη χώρα τους να ζήσουν μακριά από δολοπλοκίες, όπως άλλωστε είχαν από την αρχή επιλέξει!
Το όνειρο του Κουρκουμά
Βάσω Παπαδοπούλου
εικονογράφηση: Λίζα Ηλιού
Bell / Χαρλένικ Ελλάς
48 σελ.
ISBN 978-960-620-756-3
Τιμή €12,80
πηγή : diastixo.gr