Θέσεις/Προτάσεις Πολιτικής Επιτροπής προς 1η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

2019-10-02 17:22

Η χώρα μετά από αλλεπάλληλες εκλογές (Αυτοδιοικητικές- ευρωεκλογές- εθνικές) περνάει στην επόμενη μέρα με διακυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία. Είναι προφανές ότι διαμορφώνεται ένα νέο πολιτικό τοπίο για τη χώρα, την κοινωνία και φυσικά για το πολιτικό σύστημα που έχει άλλωστε και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της νέας πολιτικής περιόδου που βρισκόμαστε είναι:
α) έχουμε μία κοινωνία ταλαιπωρημένη μετά από δέκα χρόνια κρίσης, χρεωκοπίας, πτώχευσης και μνημονίων. Το 2019 δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το 2010 και το 2011. Δεν είναι εφικτό να επανέλθουμε στην κατάσταση που βρισκόμασταν πριν από 10 χρόνια.
 
β)  Μια χώρα χρεοκοπημένη και πτωχευμένη,  μαζεύει τα κομμάτια της χωρίς ακόμη να μπορεί με βεβαιότητα να ξεπεράσει τους κινδύνους που την έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Σταθεροποιημένη μεν πια, στον " πάτο του βαρελιού" δε, χωρίς πολιτικό σχέδιο και προοπτική δύσκολα θα μπορέσει να ανακάμψει...
 
γ) Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ και ιδιαίτερα τα κόμματα του είναι ξεπερασμένα προ πολλού από την πραγματικότητα που μας έφερε ο 21ος αιώνας ( παγκοσμιοποίηση, τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, νέες γεωπολιτικές συνθήκες, περιβαλλοντολογικά προβλήματα- κλιματική αλλαγή) ταλαιπωρούν τη χώρα χωρίς να μπορούν να την οδηγήσουν στην ανόρθωση. Για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι η εξουσία ως αυτοσκοπός προκειμένου να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το κράτος ως λάφυρο. Αναπαράγουν διαχρονικά  τις πελατειακές σχέσεις και ως αποτέλεσμα έχουμε βαθιά κρίση και διαφθορά. Οι πολίτες απογοητεύονται περαιτέρω και οδηγούνται στην αδράνεια και την περιθωριοποίηση. Έτσι έχουμε εκφυλισμό της πολιτικής. Με βάση τα παραπάνω συμπερασματικά λέμε ότι σιγά σιγά η δημοκρατία πλήττεται και φαίνεται ότι οπισθοχωρούν οι ελευθερίες που έχουν κατακτήσει με τόσους αγώνες οι πολίτες. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών γίνονται επίκαιρα όσο ποτέ.
 
δ) Η παραγωγική διαδικασία της χώρας διαλυμένη, άναρχη, άνευ σχεδίου, δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για το ποιον ρόλο θέλουμε να παίξει η χώρα στο νέο παγκοσμιοποιημένο τοπίο και ποια θα είναι η θέση της σ' αυτό.
 
ε) Η εξωτερική μας πολιτική αδύναμη να διαμορφώσει μία ρεαλιστική και σταθερή πολιτική που να ανταποκρίνεται στις γεωπολιτικές αναδιατάξεις της εποχής μας και στις ακραίες οξύνσεις που διαμορφώνονται μια και βρισκόμαστε στη " γειτονιά του πολέμου". Περισσότερο ετεροπροσδιοριζόμαστε από την πολιτική άλλων δυνάμεων. Δεν έχουμε ένα ενιαίο και ρεαλιστικό σχέδιο που βασίζεται στις δικές μας δυνάμεις και στα δικά μας συμφέροντα. Κάτι πρέπει να κάνουμε.
 
Το νέο και διαφορετικό είναι ανάγκη και επιβάλλεται. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες οι δικές μας ανησυχίες, που δεν είναι διαφορετικές από τις ανησυχίες των άλλων πολιτών που σκέφτονται και αυτοί ότι κάτι πρέπει να γίνει, κάτι πρέπει να αλλάξει.

Όλα αυτά μας έκαναν να δημιουργήσουμε ένα νέο  κόμμα  - και όχι άλλο ένα κόμμα - που να είναι διαφορετικό και να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες που βρίσκεται η χώρα μας, η Ευρώπη αλλά και ο πλανήτης Γη. Γι' αυτό φτιάξαμε την ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Τίποτα δεν έγινε τυχαία. Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ είναι ο νέος χώρος που υπερβαίνει τα παλαιά αφηγήματα όλων των εκδοχών της Αριστεράς και της Οικολογίας όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα.

Σεβόμαστε την ιστορική διαδρομή των δύο ιστορικών ρευμάτων με τα σωστά και τα λάθη τους. Επειδή όμως δεν πιστεύουμε στα δόγματα, οφείλουμε να πάμε στην επόμενη μέρα με τις ανάγκες που δημιουργήθηκαν τον 21ο αιώνα.
Για μια κοινωνία δίκαιη για όλους αδιακρίτως τους ανθρώπους μαζί με τον πλανήτη Γη, γιατί χωρίς αυτόν δεν μπορούμε να πάμε πουθενά. Έτσι ο νέος χώρος που στοχεύει στο δίκαιο της κοινωνίας αλλά και του πλανήτη μας θέλουμε να εκφραστεί από την ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Στόχος είναι να συγκροτηθεί το νέο πολιτικό υποκείμενο πολιτικά και οργανωτικά μέσα στην κοινωνία μαζί με την κοινωνία.

Θεωρούμε, ότι είναι απαραίτητη η πολιτική ενοποίηση της ΕΕ με επαναδιατύπωση των θεσμικών κειμένων και ανασυγκρότηση των ίδιων των θεσμών, ώστε να αντιστοιχούν στη σημερινή παγκόσμια πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ενωμένη Ευρώπη και όχι στα έθνη κράτη.

Χρειαζόμαστε ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης στην Ευρώπη και στον κόσμο, όπου η δημοκρατία θα κυριαρχεί, ως διαχρονική και σταθερή αξία.
Στη θέση της υφιστάμενης δομής της ΕΕ, η οποία βασίζεται στη συνένωση των εθνών κρατών, αναζητούμε μια καινούρια δομή, είτε ομοσπονδοποίηση, είτε άλλης μορφής.

Είμαστε αντίθετοι στη διακυβέρνηση όλου του κόσμου από μια χούφτα εταιρειών, οι οποίες συγχωνεύονται συνεχώς και αποκτούν έτσι όλο και μεγαλύτερη ισχύ. Οι Διατλαντικές Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου πρέπει να περιοριστούν σε αυστηρά εμπορικά ζητήματα, όπως η κανονιστική ρύθμιση του διεθνούς εμπορίου.

Η επισιτιστική ασφάλεια αναδεικνύεται σε αναγκαία και ικανή προϋπόθεση για την επίτευξη της Βιώσιμης Ανάπτυξης και για την επίλυση – μακροπρόθεσμα βεβαίως – διαφόρων προβλημάτων που συνδέονται με την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή.

Η Γεωργία (δηλαδή η παραγωγή αγροτικών προϊόντων), και η Παραγωγή Τροφίμων (δηλαδή η επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων) τείνουν να είναι η μεγαλύτερη (αλλά όχι η μοναδική) απειλή για την κλιματική αλλαγή. Αν είναι έτσι και αφού το κλίμα αλλάζει, τότε πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος άσκησης της αγροτικής δραστηριότητας και της παραγωγής των τροφίμων.

Η μεταναστευτική / προσφυγική κρίση δεν αντιμετωπίζεται με γενικές πολιτικές αντιπαραθέσεις, αν δεν εξαλειφθούν οι αιτίες που την προκαλούν, δηλαδή οι πόλεμοι, ο ανταγωνισμός των οικονομικών συμφερόντων και η λιτότητα.

Η πρόταση της Πράσινης Αριστεράς είναι:

1.  Πολιτικό σύστημα που να μπορεί με σχέδιο να πάει τη χώρα στην επόμενη μέρα. Προϋπόθεση τα κόμματα να μην είναι αγκαλιασμένα με το κράτος που το χρησιμοποιούν συνήθως ως λάφυρο.
2.  Συγκρότηση σύγχρονου κράτους προς όφελος της κοινωνίας και των πολιτών της.
3.  Σχέδιο παραγωγικής συγκρότησης που να ξεπερνάει τον παρωχημένο κρατισμό και την παρωχημένη αυτορρύθμιση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Σχέδιο που να απευθύνεται στην κοινωνία.
4.  Αγρο-διατροφικός τομέας:  Σχέδιο για το τι θέλουμε να παράγουμε (παραγωγικό πρότυπο) και τι θέλουμε να καταναλώνουμε (καταναλωτικό πρότυπο), με απαραίτητη τη μεταποίηση ως απαραίτητο στάδιο για την ολοκλήρωση της διαδικασίας παραγωγής.
5.  Βιομηχανία με κατεύθυνση μια σύγχρονη παραγωγή που να καλύπτει τις δικές μας ανάγκες αλλά και να προωθεί τις εξαγωγές μας. Προϋπόθεση είναι η ενίσχυση της έρευνας.
6.  Ενέργεια: Στρατηγικός στόχος προκειμένου να υλοποιήσουμε οποιοδήποτε πρόγραμμα παραγωγής. Κύρια στόχευση οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
7.  Προϋπόθεση για βιώσιμη ανάπτυξη, η προτεραιότητα στο περιβάλλον.