Σκηνοθέτης στην Καλιφόρνια εμπνεύστηκε από την Ελλάδα του σήμερα.

2017-09-05 16:03

Το πολιτικό έργο του Σαίξπηρ «Ιούλιος Καίσαρας» σε σκηνοθεσία John Slade, ανέβηκε στο φετινό 

Φεστιβάλ Σαίξπηρ στην Καλιφόρνια, πιο επίκαιρο και πιο καυστικό από ποτέ, κάνοντας πολλές αναφορές 

στην σύγχρονη Ελλάδα. Το διάσημο θεατρικό του Σαίξπηρ που αποτελεί μια φιλοσοφική προσέγγιση του 

ρόλου της ηθικής στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, και έναν άμεσο σχολιασμό για το πώς οι 

υπερεξουσίες κάποιων πολιτικών ηγετών μπορεί να φέρουν σε κίνδυνο την Δημοκρατία. 

O John Slade, υπηρέτησε το θέατρο για 40 χρόνια, και ήταν ένας σημαντικός θεατρικός σκηνοθέτης, 

λάτρης της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, στοιχεία της οποίας πάντοτε προσπαθούσε να εμφυσήσει στις 

παραγωγές που συμμετείχε. Εκτός από την πορεία του ως ηθοποιός σε κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και

στο θέατρο, είχε αφιερώσει την ζωή του στην μελέτη και επαναπροσέγγιση  των έργων του Σαίξπηρ, αλλά 

και του Αμερικανού λογοτέχνη Walt Whitman. Μάλιστα, οι μελοποιήσεις του στα ποιήματα του Whitman 

στα πλαίσια της μουσικοθεατρικής του παράστασης «Whitman Sings», προτάθηκαν για υποψηφιότητα στα

βραβεία Grammy.   

Μετά την περυσινή επιτυχία της παράστασης «Όνειρο Θερινής Νυκτός», επέστρεψε στο Φεστιβάλ 

Σαίξπηρ  στην Καλιφόρνια, σκηνοθετώντας τον «Ιούλιο Καίσαρα», ένα πολιτικό 

θρίλερ που πραγματεύεται τα ηθικά όρια της αντοχής στις σειρήνες της εξουσίας, το πώς αυτή αλλάζει τη 

φύση του ανθρώπου, αλλά και τις ακραίες πράξεις στις οποίες οδηγεί μια τέτοια κατάσταση.  

Δυστυχώς δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τη σκηνοθεσία και να είναι παρόν στην παράσταση. Έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα αφήνοντας πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό.

Απόσπασμα από την τελευταία συνέντευξη του John Slade, στην Ελληνίδα δημοσιογράφο Ζωή Ράπτη:



Πως εμπνευστήκατε να συνδέσετε την Ελλάδα με το έργο «Ιούλιος Καίσαρας?
 
Ετοίμαζα τον «Ιούλιο Καίσαρα», ακόμη και όταν πίστευα ότι θα εκλέγονταν η Χίλαρι Κλίντον. Σήμερα νοιώθουμε μια φλεγόμενη πολιτική κατάσταση που έλειπε όταν το 1998 έπαιξα τον Κάσσιο σε μια θαυμάσια παραγωγή. Αποφάσισα να βάλω σύγχρονα ενδύματα και να εμφυσήσω τον άσχημο κομματικό φανατισμό, που βλέπουμε στους σημερινούς πολιτικούς. Αλλά εάν διαδραματιζόταν νοητά στην Αμερική, οι άνθρωποι θα πίστευαν αυτόματα ότι ο Καίσαρας παρομοιάζεται με τον Trump, και θα απογοητεύονταν επειδή η σύγκριση είναι ανόμοια. Τότε ανακάλυψα την ορμητική μουσική της Αρετής και της Ιωάννας Σπανομάρκου.  Τις πρόσεξα όταν ο δίσκος τους «Ελλάς Πολιτική Κρατούμενη» κέρδισε το υψηλού κύρους χρυσό βραβείο και την διάκριση Best-of-Show στα Global Music Awards, και έτσι ζήτησα στον μουσικό υπεύθυνο Christopher Hoag, το ηχητικό της παράστασης μας να αντικατοπτρίζει την φλογερή αγωνία που προσδίδουν οι ηχογραφήσεις τους. Αυτούσιο το άλμπουμ θα παίζει μάλιστα ανάμεσα στις πράξεις. Η δουλειά μου είναι συνήθως πιο κοινωνική, και οι αδελφές Σπανομάρκου έχουν τον τρόπο να μετατρέπουν τα πολιτικά θέματα σε βαθιά προσωπικές δηλώσεις, δίνοντας μου ένα καλό πρότυπο για τον «Ιούλιο Καίσαρα». 

Δείτε video εδώ: https://www.youtube.com/watch? v=zVpMh9ntbL4